Het beheersen van de Franse taal geeft je veel voordelen. In het Frans zijn er echter altijd snelkoppelingen en trucjes te ontdekken. Natuurlijk zijn er ook een paar valkuilen die je moet vermijden, en Frans is daarop geen uitzondering. Deze fouten komen vaak voor, of je nu Frans als moedertaal hebt of leert. Sterker nog, we maken ze bijna elke dag. Laten we eerlijk zijn! Het is moeilijk om niet in de val te lopen van gevaarlijke grammaticaregels of grammaticale uitzonderingen. Om er zeker van te zijn dat je je voor eens en altijd aan deze regels houdt, nodigen we je uit om snel een aantal veelgemaakte Franse fouten te bekijken. Ontdek de 5 Franse fouten die je moet vermijden.
De fout om de imperfecte met de passé composé te verwarren
Deze grote verwarring is een van de 5 Franse fouten die je moet vermijden. In het Frans gebruiken we over het algemeen het werkwoord in de verleden tijd om acties uit te drukken die beperkt zijn in de tijd. We hebben dus het gevoel dat deze actie voorbij is. Over het algemeen is het’een eenmalige, korte actie. In een zin met meerdere werkwoorden is dit meestal de hoofdactie van je zin.
Aan de andere kant is de onvoltooid verleden tijd niet beperkt in de tijd. Het beschrijft een situatie in het verleden. Het geeft dan een algemene aanduiding in je zin.
Voorbeeld: “Het was koud (onvoltooid verleden tijd) dus gingen we naar binnen (verleden tijd)”
Het gebruik van de Conditional na de ” If “
De regel is dat je in het Frans nooit een voorwaardelijke na “si” zet. Je moet onthouden wat je schooljuffrouw je vaak herhaalt: ” les Si n’aime pas les -rais “. Om je te helpen deze regel nog beter te onthouden, is er een geheugensteuntje: in de muzieknoten “Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si, Do “ staan geen “-rais” na “Si”.
Wanneer je “If” in de tegenwoordige tijd gebruikt, is er’meestal geen vervoegingsprobleem. Er’is een voorwaarde in de bijzin (si + indicatief) die een hypothese of zelfs een wens specificeert, dus we zijn het natuurlijk eens met de tegenwoordige of toekomende tijd.
Als je “Si” in de tegenwoordige tijd gebruikt, is er’meestal geen vervoegingsprobleem.
Voorbeeld: “Als ik’niet werk, zal ik’geen geld hebben.”
Aan de andere kant wordt alles ingewikkelder. Als je een bijzin in de verleden tijd gebruikt, dat wil zeggen in de onvoltooid verleden tijd of de voltooid verleden tijd, dan vervoeg je die niet. De bijzin wordt niet vervoegd, omdat de Als in de zin een voorwaarde uitdrukt. Dit is ook de reden waarom we de if vaak verwijderen in dit soort zinnen.
Voorbeelden:
- “Als ik het antwoord wist, zou ik het je geven.”
- “Als ik het antwoord wist, zou ik het je geven.”
Is het meervoud of enkelvoud ?
Het antwoord op deze regel niet weten is een van de 5 Franse fouten die je moet vermijden. Zelfs als deze regel niet erg voor de hand ligt, is het toch belangrijk om te onthouden dat het voornaamwoord ” on ” altijd overeenkomt met het onderwerp dat het verhult. Het kan dan één persoon vertegenwoordigen of meerdere.
Als dit voornaamwoord echter een persoon aanduidt van wie je het nummer niet kent of je weet het niet, dan mag het niet eens zijn.
Voorbeeld: “We zijn vanochtend eerder gegaan.”
Meestelijke zelfstandige naamwoorden die in het meervoud vrouwelijke zelfstandige naamwoorden worden
Het gebruik van deze grammaticale regel is heel eenvoudig. Je hoeft alleen maar de 3 zelfstandige naamwoorden te kennen die van deze regel afwijken. Dat zijn : love, organ en delight.
Voorbeeld :
- “Mijn liefde voor hem is heel hartstochtelijk.”
- “Mijn liefdes zijn gekalmeerd.”
Het gebruik van een voorzetsel ” sans ” gevolgd door een zelfstandig naamwoord
De vraag die vaak rijst bij het gebruik van een voorzetsel ” sans ” gevolgd door een zelfstandig naamwoord is : moeten we het meervoud of het enkelvoud  gebruiken?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we één regel onthouden. Overeenstemming hangt af van de betekenis van de zin of het zinsdeel dat erin staat. Als het zelfstandig naamwoord verwijst naar iets of een abstract idee dat niet geteld kan worden, gaat het zelfstandig naamwoord in het enkelvoud. Als het daarentegen naar meerdere elementen verwijst, wordt het zelfstandig naamwoord in het meervoud gezet.
Voorbeeld :
- “Ze’is een charmant meisje”
- “Ik heb een mouwloze trui”
Als u wilt dat uw blogberichten of webinhoud perfect zijn, aarzel dan niet om een beroep te doen op een ervaren tekstschrijver op BeFreelancr.
Vous avez aimé cet article ? Aidez-nous en mettant 5 étoiles !
